Serdecznie zapraszam na autorską wystawę
zatytułowaną
„Pewnego razu nad wodą”, która odbędzie się w Galerii Centrum w
Nowohuckim
Centrum Kultury w Krakowie. Wystawa jest pokazem drogi twórczej, którą
podążam przez ostatnie dziesięć lat. Poniżej kilka ważnych informacji i
tekst, który stanowi niejako szkielet całej kompozycji.
„Pewnego razu nad wodą" | Malarskość tkanej materii
Galeria Centrum, Nowohuckie Centrum Kultury w Krakowie
Główna koordynatorka wydarzenia - Joanna Gościej-Lewińska
Wernisaż 24 marca 2023 o g. 18:00
Oprowadzanie autorskie 25 marca o g. 12:00
Wystawa czynna do 27 kwietnia 2023
[English below]
„Wciąż na nowo wchodzę
Do twej studni, miła baśni sprzed lat,
Słyszę w oddali Twe złociste pieśni,
Jak się śmiejesz, jak marzysz, jak cicho szlochasz,
Niczym przestroga z Twej głębi
Szepcze zaklęcie;
Zda mi się, żem jest pijany i śpię,
a ty wołasz mnie wciąż dalej i dalej...”
Herman Hesse „Dzieciństwo czarodzieja”
„Pewnego razu nad wodą” to wystawa będąca pokazem drogi
twórczej, którą podążam przez ostatnie dziesięć lat. Formalnie, obrazuje
poszukiwania stanowiące symbiozę dwóch dziedzin sztuki, malarstwa i tkactwa
ręcznego. Zwornikiem działań jest podobrazie - kanwa, baza, która stanowi punkt
zapalny do dalszych poszukiwań.
Przeplatające się na wystawie cykle prac wyrażają
zainteresowanie procesem tworzenia a nie jedynie kontemplację ukończonego
dzieła. Niektóre obrazy powstały z jutowych worów po kawie, obiektów ready
mades, które rozpruwałam i zszywałam ponownie, w celu stworzenia płócien do
ingerencji techniką mieszaną.
Ręcznie tkane pejzaże z cyklu „Horyzonty" są wejściem w
głąb krajobrazu, poszukiwaniem formalnych rozwiązań w temacie perspektywy i
koloru. Ich tworzenie obrazuje moment wejścia w dziedzinę tkactwa ręcznego –
pracę z maszyną, jaką jest krosno tkackie, i dostrzeżenie, że tkankę (materię)
można budować od pojedynczej nitki.
Rezultatem
wejścia w tkactwo ręczne jest konstruowanie na krośnie przestrzennych obiektów
kontemplacyjnych. Cechy tkaniny i jej wrodzona funkcjonalność zmniejszają
dystans pomiędzy obiektem a obserwatorem, śmiało wkraczając w przestrzeń życia
człowieka. Na bazie tego zjawiska powstał projekt „Humanizm tkanin”, kierujący
się ku doświadczaniu ręcznie tkanych obiektów przez człowieka, mających
bezpośredni wpływ na jakość i kulturę jego życia.
Motywem spajającym prezentowane prace jest podróż i
napotkani na drodze ludzie. Opowieść pokazuje jak współpraca międzypokoleniowa
oraz integracja kulturowa stanowią zaczyn dla nowej jakości.
Serdecznie zapraszam!
//
Marta Pokojowczyk
“Once Upon
a Time on the Water” | Painterly
Dimensions of Woven Matter
Opening
24th of March 18 h
Author’s
guided tour 25th of March 12 h
Exhibition
open until 27th of April 2023
Main exhibition coordinator- Joanna Gościej-Lewińska
“Again and
yet again, lovely and ancient saga,
I descend
into your fountain,
Hear your
golden lieder,
How you
laugh, how you dream, how softly you weep.
As a
warning from your depths
Comes the
whispered word of magic;
Drunken and
asleep, so I seem,
And you
call me forth and away...”
Herman Hesse, “The Childhood of the Magician”
“Once Upon
a Time on the Water” is an exhibition revealing the creative path I have
pursued for the last ten years. Formally, it depicts a quest that is the
symbiosis of two fields of art: painting and hand weaving. The keystone for
these actions is the support—the canvas, the base that is the hotspot for
further explorations.
The series
od paintings shown at the exhibition express an interest in the process of
creation, and not only delight in the finished work. Some of the canvases are made of jute coffee sacks—readymade objects from Vietnam which
I ripped apart and stitched together on a sewing machine (a Łucznik inherited
from my grandmother) to create a unique foundation for the mixed technique
using dirt, glue and pigment powder.
Horizons, handwoven landscapes, are an entrance into the topography, a
search for formal solutions on perspective and colour. The creation of Horizons
illustrates the moment of entering the field of hand weaving—working with a
loom and perceiving that the tissue (material) can be built from a single
thread.
A
result of taking up hand weaving is construction of spatial forms on a loom,
the so-called 3D canvases, and contemplative objects. The characteristics of
fabric and its inherent functionality reduce the distance between the object
and the observer, boldly intruding into the space of human life. On the basis
of this phenomenon, I created the project Humanism of Fabrics, aimed at
human experiencing of handwoven objects, direct affecting the quality and
culture of human life.
A motif
linking the series of works is travel and the people encountered along the way,
who are an integral part of the creative process. The story shows how cultural
exchange and intergenerational cooperation can raise this area to a new level.
Welcome!